اميري حسينٌ و نعم الامير
خواست از هر دو جهانَم شَوَد آسوده خيال
پدرم دستِ مرا داد به دستانِ حسين
(شاعرش را نميشناسم)
با تشكر فراوان از برادر بزرگوارم جناب آقاي"حيدر زنده بودي"
كوفه ميا حسين جان...
از اعتبار حُرمَتِ گفتارهایشان
مغرب شکست بیعتِ بسیارهایشان
یک پیره زن فقط به سَفیرت پناه داد
ماندم چه شد تعارف و اصرارهایشان؟
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب......
يا كفيل زينب(س)
ای که نور ِ تو شده پوشش روی سر من
کاش میشد که شود خرج سرت معجر من
بس که مشغول حسین و سر بُبریده شدم
بوسه بر تو نشده قسمتت ای دلبر من
به حسین عاقبتِ کار برادر گفتی
گِله دارم که نگفتی به من، خواهر من
(شاعرش را نميشناسم)
يا حسين(ع)
من مشتری ثابت بازار حسینم
هرچند تهی دست خریدار حسینم
گِردِ رخ او نیک دلانند فراوان
بیچاره منم عبد گنه کار حسینم
در خانه ي خود داده به من منصب و جاهی
من حلقه به گوشم كه زوار حسینم
درچنته ی خود هیچ ندارم به جز اینکه
عمری است سیه پوش و عزادار حسینم
من وحشتی از تاریکی قبر ندارم
آن لحظه پی دیدن رخسار حسینم
آتش به من غرق گنه کارندارد
من گریه کن دست علمدار حسینم
تا سخت نگیرتد به من لحظه مردن
گویم به همه شاعر دربار حسینم
(حبيب الله موحد)
با تشكر فراوان از سرور گرامي جناب آقاي"مطلبي" و وبلاگ وزين"حسينيه"
يا قتيل العبرات
از ازل در طَلَبَت چشم ترم گفت حسين
هركجا بال زدم، بال و پرم گفت حسين
مادرم داد به من درس محبت اما
من حسيني شدم از بس پدرم گفت حسين
شيره ي مِهر ِ تو خون شد به رگم شد جاري
خونِ دل اشك شد و در نظرم گفت حسين
تا گُل ِ نام تو واشد به لبم، باز پدر
گفت شكر تو خدايا پسرم گفت حسين
هرچه دارم همه از لطف پدر بود كه او
عوض ِ قِصه به بالين ِ سرم گفت حسين
اين عجب نيست كه يك بنده بَرَد نام ِ تورا
كه خدايِ ازل ِ دادگرم گفت حسين
تيغ ها نوحه يِ خون از لبشان جاري شد
تا در آن لحظه كه بانويِ حرم گفت حسين
گفتم اي عشق مرا دستِ نياز است دراز
طلبِ خويش به نزدِ كه برم گفت حسين
(رضا حمامي آراني"صفير")
با تشكر فراوان از سرور گرامي جناب آقاي"مطلبي"
مولا
آقا منم! گدايِ قديميِ اين درم
عمريست گِردِ كرب و بلايت كبوترم
خوبم شناختيد منم بي حيا گدا
رزق از شما گرفتم و بر بام ديگرم
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب......
امان از دل زينب(س)
وایِ من خیمه ها به غارت رفت
گیسویی رویِ نی پریشان ماند
وسط چند خیمه سوزان
خواهری دل شکسته حیران ماند
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب......
يا سيدنالغريب
هر نی فغان نای تو را در می آورد
آوای ربنای تو را در می آورد
با اینکه زنده ای! چه حریصانه نیزه دار
دارد لباس های تو را در می آورد
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب......
سالار زينب (س)
ای لاله، پیش مرگ چمن می شوی چرا !؟
راضی به حُکم چیده شدن می شوی چرا !؟
این چشم خیس و چادرخاکی ِ من که هست...
آشفته حال ِغسل وکفن می شوی چرا !؟
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب......
لايوم كيومك يا اباعبدالله
بنویسید که جز خون خبری نیست که نیست
به تن این همه سردار سری نیست که نیست
بنویسید که خورشید به گودال افتاد
و پس از شام غریبان سحری نیست که نیست
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا رضيع الحسين(ع)
به روی دست پدر عاشقانه جان می داد
گلی ز باغ لبش دست باغبان می داد
سپیدی گلویش شد نشان تیر ولی
شکوه خنده ی خود را به او نشان می داد
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب......
يا حضرت رقيه(س)
نمكِ طعنه به زخم جگرم نگذارید
به زمین خوردم اگر، پا به پرم نگذارید
چقدر سنگ به لب های كبودش زده اید !
گریه ام را به حساب پدرم نگذارید
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
امان از دل زينب(س)
در خیمه ها صدای خدایا بلند شد
زینب برای پرسش آیا ؛ بلند شد
فریاد واحسین ؛ زاعماق سینه اش
تا گشت با خبر زقضایا بلند شد
پرسید غرق ناله که آقا چه می شود ؟
تکلیف زینبت شب فردا چه می شود؟
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
سالار زينب(س)
خنده بر روی لبش مرد ستمکاری هست
آه انگار نه انگار عزاداری هست
آن طرف دامن طفل آتش سوزان دارد
این طرف در تب شعله تن بیماری هست
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا مظلوم
می دود سمت دشتِ لب تشنه
بانویی از تبار دریاها
دست ها را گرفته روی سر
می رود تلِّ خاک را بالا
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا مسلم ابن عقيل (ع)
کوچه گرد ِغریب میداند
بی کسی در غروب یعنی چه
عابر ِ شهر ِ کوفه می فهمد
بارش ِ سنگ و چوب یعنی چه
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا قاهر العَدُو
گهي رحمان و گه جبّار ميشد
گهي غفار و گه قهّار ميشد
عبايش را كه ميپوشيد حيدر
خودش يك كعبه يِ سيّار ميشد
(اصغر عظيمي مهر)
با تشكر فراوان از سروران گرامي جناب آقاي"ميثم ملكي" و جناب آقاي "مطلبي"
ايوان نجف عجب صفايي دارد...
كاظمين ِ ما نجف، مشهد نجف، مكه نجف
ميشود از اين حرم چندين حرم بيرون كشيد
(علي اكبر لطيفيان)
با تشكر فراوان از ذره پروري برادر بزرگوارم جناب آقاي"هادي وصال"
يا اول مظلوم
سر و كار ِ همه عالم به درت مي افتد
آسمان تا به زمين زير ِ پرت مي افتد
هرچه حُسن است كنار ِ حَسَناتت كم روست
مثل ِ پائيز به پايِ هُنَرت مي افتد
روزيِ چشم يتيمي كه ندارد جز تو
از لبِ كيسه يِ نانِ سحرت مي افتد
تا كه شمشير بگيري نَفَس ِ بي جرأت
از شُكوهِ غضبِ شعله ورت مي افتد
ظرف يك يا دو سه تا پلك زدن بي ترديد
سر ِ دَه ها نفر از دور و برت مي افتد
اي ابَر مَردِ هميشه، نفست طوفاني
اسدالله تويي فاتح ِ هر ميداني
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا مظهر العجائب
با عشق علي ستاره بر مي گردد
خورشيد به يک اشاره بر مي گردد
بر مُرده اگر مُحبِ حيدر بدَمد
جانش به تنش دوباره بر مي گردد
***
شايد که کمي سوز به آهت بدهند
در دَهر کمي حشمت و جاهت بدهند
اما دگر اين امر محال است محال
بي حُبِ علي بهشت راهت بدهند
(سيد مجتبي شجاع)
سيدنالغريب
بي هوا نيزه اي به پهلو خورد
نفسش رفت و برنگشت اي واي
جلويِ خواهرش چهل تا نعل
از تن شاه ميگذشت اي واي
(هاني امير فرجي)
با تشكر فراوان از برادر عزيزم جناب آقاي"حامد جولازاده"
مولا
دائم به سرم فکر علی نیست که هست
هرشب به لبم ذکر علی نیست که هست
دیگر چه سعادتی بود بهتر از این
در سینه ی من مِهر علی نیست که هست
(شاعرش را نميشناسم)
با تشكر فراوان از وبلاگ وزين "هواي وصل"
سالار زينب (س)
اي كه شيب الخضيب افتادي
اي كه خد التريب افتادي
خواهرت زودتر بميرد كاش
تا نبيند غريب افتادي
(حامد جولازاده)
يا اميرالمؤمنين
دل را فَمَن يَمُت يَرَني زنده ميكند
مارا تَبِ علي اَرَني زنده ميكند
(شاعرش را نميشناسم)
با تشكر فراوان از برادر عزيزم جناب آقاي"امير بزازي"
يا بقية الله
خاصیت نگاه تو ما را خراب کرد
این آفتاب، غوره يِ ما را شراب کرد
آدم که گریه را پدرانه به ارث داد
یادش به خیر باد که کار ِصواب کرد
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا ابالحسن
روشن شدن پگاه ديدن دارد
پرواز دل از نگاه ديدن دارد
بر قله يِ كوهي از جهاز ِشُتُران
خورشيد كنار ماه ديدن دارد
(شاعرش را نميشناسم)
با تشكر فراوان از سرور گرامي جناب آقاي"محمد محبي"
اولين سروده ي استاد لطيفيان در مدح مولا علي عليه السلام
كافري بيش نبودم
روح ِ والاي تو از جنس خدا ميباشد
نفَس ِ سينه ي تو عقده گشا ميباشد
نخ ِ سجاده ي تو شهپر ِ جبرائيل است
چين ِ پيشانيِ تو قبله نما ميباشد
از تو ميخواست خدا تا كه بماني چندي
كه حساب تو در اين خانه جدا ميباشد
فارقيم از هوس ِ سِير ِ خيابانِ بهشت
خاكِ زير قدمت جنت ما ميباشد
سائلي آمده و از تو كرم ميخواهد
اي كه انگشتر تو فكر گدا ميباشد
دل ما را بشِكن گوهر اگر ميخواهي
سيّدي امر نما قنبر اگر ميخواهي
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا مظلوم
سيزده شب تا مُحَرَم ماند و بس
يادِ چه افتاده اي اي هم نفس؟
آري يادِ شاه زاده قاسم و
نوحه يِ افتادم از پُشتِ فَرَس
(صمد عليزاده)
با تشكر فراوان از سرور گرامي جناب آقاي "رضا آقايي"
يا ولي الله
خبری آمد از خدایِ جلیل
هان همه گوش ای اهالی ِ ایل
خبری که از آن خبر دادند
در صُحُف در زَبور در انجیل
خبری آنقدر حیاتی که
پابرهنه دویده جبرائیل
رفتگان هر چه زود باز آیند
ماندگان هم رسند با تعجیل
این خبر را نسیم هم چون باد
برساند به گوش هایِ اصیل
بعداز این ناقص است دین اله
بی ولایِ علی ولی الله
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا صاحب الزمان(عج)
دلم شكسته شد از دستِ اين و آن بي تو
چگونه پَر بكشم تا به آسمان بي تو؟
چقدر وعده ي فردا چقدر جمعه ي بعد؟
ببين كه بر لبم آقا رسيده جان بي تو
براي چشم به راهت تمام ثانيه ها
چه كُند ميگذرد صاحب الزمان بي تو
قسم به جان عزيزت، عزيز خسته شدم
از اين همه سفر ِ تا به جمكران بي تو
(شاعرش را نميشناسم)
(ابد والله يازهرا ما ننسا حسينا)