مدح و مرثیه سید الشهدا علیه السلام

   امیر حسین و نعم الامیر

به قلاده ی نفس گشتم اسیر
شدم زار و شرمنده و سر به زیر
تهی دستم و بی نوا و فقیر
مرا کس نخواند ذلیل و حقیر
مقامم بود بس بزرگ و خطیر

امیری حسین و نعم الامیر

ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب ...

ادامه نوشته

مرثيه امام سجاد عليه السلام

             يا امام سجاد(ع)

دریا به دیدگان ترم گریه می کند

آتش به قلب شعله ورم گریه می کند

خون می چکد زدیده يِ خون بار ِ سلسله

زنجیر هم به بال وپرم گریه می کند

با کعب نی دهند تسلیِّ خاطرش

هر دَم سه ساله همسفرم گریه می کند

وقتی زدند خنده به اشکم زنان ِ شام

دیدم به نی سر ِ پدرم گریه می کند

چشم رباب تا به سر اصغرش فتاد

گفتا هنوزهم پسرم گریه می کند

برداغ جان گداز اسیری عمه ام

هر صبح و شام منتظرم گریه می کند

(غلامرضا سازگار"ميثم")

با تشكر فراوان از سرور گرامي جناب آقاي "ميرزا حسن"

مرثيه حضرت قاسم ابن الحسن(ع)

        يا قاسم ابن الحسن(ع)

سپرت سينه ي مجروح و زره پيرهنت

اجلت يار و عسل لخته ي خون در دهنت

سيزده سوره ي قرآن عمو با چه گنه

شسته با خون گلويت شده آيات تنت؟

ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....

ادامه نوشته

مرثيه طفلان حضرت مسلم(ع)

   يا حميده خاتون(س)

همره قافله ي كرب و بلا

دختري بود ز مُسلِم به نوا

 

همه شب ذكري و حاجاتي داشت

صوت جانسوز و مناجاتي داشت

ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....

ادامه نوشته

مرثيه حضرت علي اكبر (ع)

       يا حضرت علي اكبر (ع)

دويده ام ز حرم تا که زنده ات نگرم

مبند ديده کمي دست و پا بزن پسرم

 

ز مصحف تنت اين آيه هاي ريخته را

چگونه جمع کنم سوي خيمه ها ببرم

ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....

ادامه نوشته

مدح و مرثيه جوادالائمه(ع)

   يا جواد الائمه ادركني

اي كه از زهر خون شده جگرت

به تو و جد و مادر و پدرت

من ِ بيچاره را مران ز درت

يا جواد الائمه ادركني

ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....

ادامه نوشته

مدح اميرالمؤمنين علي عليه السلام

                   يا اسدالله

بايد اينكه همه سرمستِ سبويت باشند

عالمي كشته يِ يك جلوه يِ رويت باشند

 

اينهمه شَهد و نمك را تو كه با هم داري

هيچ عجب نيست كه صد كشته به جا بگذاري

ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب......

ادامه نوشته

مدح سيدالشهدا(ع)

                 ارباب من

دلبسته ام مرا زسر خویش وا مکن

از من مرا جدا کن و از خود جدا مکن

هرگز نگویمت که بیا دست من بگیر

گویم گرفته ای ز عنایت رها مکن

(غلامرضا سازگار"ميثم")

مدح سيدالشهدا(ع)

   اميري حسينٌ و نعم الامير

دلم خوش است که عمری به پای گل خارم

مباد آنکه برون افکنی ز گلزارم

چگونه یار بخوانم ترا که می بینم

تو خوب تر ز گل استی و من کم از خارم

ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....

ادامه نوشته

مرثيه امام صادق (ع)

             يا امام صادق(ع)

عالم ز آه تیره تر از صبح محشر است

خونِ جگر به دیده ي آلِ پیمبر است

 

شهر مدینه گشته عزاخانه ي وجود

رخت سیاه بر تن زهرا  و حیدر است

ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....

ادامه نوشته

مرثيه امام صادق (ع)

       يا امام صادق(ع)

گر چه در خاک رفت، پیکر تو

دیگر از تن جدا نشد سر تو

 

دود آتش ز خانه ات بر خواست

پشت در جان نداد همسر تو

ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب....

ادامه نوشته

مرثيه حضرت زهرا(س)

                   يا زهرا (س)

آتش زدن بـــه خانـــه ي مــولا بهانـــه بـود

مقصــود خصم کشتن بانوی خانـــه بـود

از آن به باب وحی لگد زد عــدو کـــه دید

جـان علی بــه پشت در آستانــه بـــــود

بــــا آنهمــه سفـــارش پیغمبـــر خــــدا

پـاداش دوستــــی علی تازیانــــه بـود ؟

آنکس که داد نسبت هذیان به مصطفی

از کینه اش به صورت زهرا نشانه بـــود

در حیرتـم چگونـــه به زهـــرا مغیره زد

کز جـــای تازیانــــه ي او خون روانــــه بود

ضرب غلاف وتیغ به دستش مدال بست

آن بانویـــی که عصمت حَیّ یگانـــه بود

حـــق دارد ار کننـده ي خیبـــر زپــــا فتـــد

زهرا پس از رســول بر او استوانه بــود

( میثم ) قسم به فاطمه تا بود فاطمـه

بار غـــــم امــــام زمانش به شانه بــود

(غلامرضا سازگار(میثم))

مرثيه حضرت زهرا(س)

                      مادر حسين (ع)

حسينم اينهمه بر سينه آذرم نزنيد
نمك به زخم دل درد پرورم نزنيد

در اين مدينه همين‌جا سرِ مرا ببُريد
غلاف تيغ به بازوي مادرم نزنيد

(غلامرضا سازگار(ميثم))

مرثيه حضرت زهرا(س)

                     يا زهرا (س)

سوزم و سازم و ناید ز درون فریادم

کاش من زودتر از فاطمه جان می دادم

از زمانی كه شریك غمم ازدستم رفت

هر دم آید غمی از نو به مبارك بادم

تا قيامت نه پس از واقعه ي محشر هم

ناله ي يا ابتايش نرود از يادم

مرگ در خانه ي بي توست مرا در شب تار

بِهْ از آن روز كه در كعبه ز مادر زادم

کاش روزی که زدی ناله کنار دیوار

چون در سوخته می سوخت همه بنیادم

كس نداند كه در آن دم به تو و من چه گذشت

تو نفس می زدی و من ز نفس افتادم

خصم خوشحال كه بال و پر من بشكسته

رفتي و از غم خود كرده اي دشمن شادم

(غلامرضا سازگار(ميثم))

مدح سيدالشهدا(ع)

               آقاي من

من کیستم گدای گدایان این درم

گر پانهم به جای دگر خاك بر سرم

 

روزی اگر بناست از این در جدا شوم

از هم جداشوند سر وجان وپیکرم

 

محتاج دام وشیفته ي دانه ي توأم
هر چند در حریم تو کم از کبوترم

 

 زوّار عارفند به حق تو یا حسین

ای وای من که از همه بی معرفت ترم

 

بر پادشاهی دو جهان ناز می کنم
از آن خوشم که بر در این خانه نوکرم

 
مهر توگشت شیره ي جان وروان روح
از لحظه ای که شیر به من داد مادرم

 

فیض زیارت تو وآلوده ای چو من

گر لطف تو نبود نمی گشت یاورم

 

هر کس که دشمن است تورا دشمنش منم
حتی اگر بود پدرم یا برادرم

از صدق وپاکی پدر ومادرم بود
گر عاشق پیمبر وآل پیمبرم

 

یک عمر از تو گفتم وخواهم که وقت مرگ
خیزد حسین حسین  زنفس های آخرم

 

پای مرا ببند که پا بند خود کنی

دست مرا بگیر که مسکین این درم

 

من میثمم که با همه بی دست وپائیم

جز دار عشق تو نبود دار دیگرم

 

(غلامرضا سازگار(ميثم))

 

مرثيه حضرت زهرا(س)

                    يازهرا(س)

از هر طرفی که رهسپر می گشتم پیش ضربات او سپر می گشتم
همراهم اگر نبود در کوچه حسن تا خانه ي خود چگونه بر می گشتم ******

کی بود گمان به فتنه دامن بزنند

آتش به سرای حَیّ ذوالمن بزنند

ای اهل مدینه از شما می پرسم

کی دیده سه نامرد به یک زن بزنند

((غلامرضا سازگار(ميثم))

مرثيه حضرت زهرا(س)

            اول آن شد كه....

صدف و دُرّ ز فشار در و ديوار شكست

تا كه در كرب و بلا تير به دردانه زدند

ناز پرورده ي زهرا و علي زينب را

از پي دلخوشي زاده ي مرجانه زدند

(غلامرضا سازگار"ميثم")

هرگونه استفاده با ذكر منبع مشكلي ندارد