يا امام رضا(ع)

وسط روضه ي حبيبِ غريب

اينچنين گفته اي به يابن شبيب:

 

همه جا با هواي كرب و بلا

گريه تنها براي كرب و بلا

هر زمان مصيبتي ديدي

گريه كن بر عزاي كرب و بلا

گريه كن بر لبي ترك خورده

پابه پاي خداي كرب و بلا

تشنه بين دو نهر افتاده

سروَر تشنه هاي كرب و بلا

جلويِ چشم مادرش كشتند

شرم بر كوفه واي كرب و بلا

 

عرش حق پايمال اعدا شد

پاي مركب به پيكرش وا شد


ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....