يا امام رضا(ع)
من بارها فتاده، تو دستم گرفته اي
لطفت زياد ديدم و كم ميبرم ز ِ ياد
پايم اگر به كويي و دستم به سويِ كس
پايم بريده مانَد و دستم شكسته باد
گفتم به دل كه بَهر گدايي كجا روم؟
گفتا برو به طوس بگو يا ابالجواد
(حاج علي انساني)
با تشكر فراوان از برادر بزرگوارم جناب آقاي"محمد قديمي"
يا امام رضا (ع)
آمدي مستجابمان كردي
يك پياله شرابمان كردي
چقدر خوب شدبراي سفر
يا رضا انتخابمان كردي
شب به دنبالمان فرستادي
از خجالت كه آبمان كردي
سنگ كم قيمت و كمي بودم
واقعاً دُرّ نابمان كردي
اين همه خوب دورتان بود و
باز ما را حسابمان كردي
ذره بوديم و هيچ بوديم و
آمدي آفتابمان كردي
نور شمس شموس نور شماست
يا رضا ارض طوس طور شماست
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا امام رضا (ع)
كرب و بلا مدينه نجف جاي خود ولي
در مشهد الرضا وطني دارم از قديم
از خرج خويش ،رزق مُحَرم به من بده
من التهابِ سينه زني دارم از قديم
يابن الشبيبِ خويش ، مرا كن امام رضا
داغ شهيد بي كفني دارم از قديم
(شاعرش را نميشناسم)
با تشكر فراوان از برادر بزرگوارم "امير رضا ترابيان"
يا امام رضا(ع)
ضريحش را گرفتي چون در آغوش
شدي از عطر و بويِ يار مدهوش
به ياد آور من ِ جامانده را هم
حرم رفتي نكن مارا فراموش
(صمد عليزاده)
يا امام رضا(ع)
از الستی که دم ایجاد است
دل من زائر مادرزاد است
از قدمگاه تو معلومم شد
این زمین ارض رضا آباد است
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا امام رضا(ع)
اي كه چون من هزارها داري
آسماني پُر از دعا داري
دستهايم دخيلتان هستند
بسكه دستِ گره گشا داري
از گدا هم كريم ميسازي
بسكه اعجاز كيميا داري
من هواي تورا به سر دارم
تو هواي دلِ مرا داري
هرچه بيمار هم بيايد باز
تو برايِ همه دوا داري
دلشكسته كسي به من ميگفت:
خوش به حالت امام رضا داري
در ِ اين خانه را زدم عشق است
كفتر جلدِ مشهدم عشق است
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا امام رضا(ع)
عشق رسوايي محض است كه حاشا نشود
عاشقي با اگر و شايد و اما نشود
شرط اول قدم آن است كه مجنون باشيم
هر كسي دربه در خانه ي ليلا نشود
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا امام رضا(ع)
دو هفته ايست كه ظرف نباتمان خاليست
و چاي ميخورم و حسرت خراسان را
(سعيد بيابانكي)
يا امام رضا(ع)
وسط روضه ي حبيبِ غريب
اينچنين گفته اي به يابن شبيب:
همه جا با هواي كرب و بلا
گريه تنها براي كرب و بلا
هر زمان مصيبتي ديدي
گريه كن بر عزاي كرب و بلا
گريه كن بر لبي ترك خورده
پابه پاي خداي كرب و بلا
تشنه بين دو نهر افتاده
سروَر تشنه هاي كرب و بلا
جلويِ چشم مادرش كشتند
شرم بر كوفه واي كرب و بلا
عرش حق پايمال اعدا شد
پاي مركب به پيكرش وا شد
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا امام رضا(ع)
دعوت به امام مهربانت داري
يك عالمه دل در چمدانت داري
آلوده دلان ورودشان ممنوع است
بسپار مرا دست امانتداري
(شاعرش را نميشناسم)
يا امام رضا(ع)
یک خادم افتخاری اش باشم کاش
در شادی و سوگواری اش باشم کاش
یک عمر میان خاک پایِّ زوار
درگوشه ی کفشداری اش باشم کاش
(سید اکبر سلیمانی)
با تشكر فراوان از سرور گرامي جناب آقاي "محمد محبي"
يا امام رضا(ع)
دل را به تو داده آمده تا مشهد
یعنی که چه ساده آمده تا مشهد
آنکس که فلج بود و تو پایش دادی
با پای پیاده آمده تا مشهد
(سيد مجتبي شجاع)
يا غريب الغربا
در گوشه كنار حرم شاه خراسان
من ياد غريبيِ شه بي كفن هستم
(محمد مهدي عبداللهي)
يا امام رضا(ع)
ساعات طوفان،وقت جزر و مد رسیده
نبضم چه محکم میزند تا صد رسیده
آیا قبولم میکند یا نه؟ولی نه
اصلا چرا این فکرهای بد رسیده
اینجا تمام مهربانی مال آقاست
اینجا مگر بر سینه دست رد رسیده ؟
سوت قطار آمد،کسی در پشت در گفت:
ای جانمی جان اول مشهد رسیده
از کوچه قلبم تا حرم یکباره پر زد
ردّ پرم تا پرچم گنبد رسیده
طوفان عشقت شست و شو داده دلم را
چشم رئوفت آبرو داده دلم را
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا امام رضا(ع)
با خاکِ درت شفاعت آمیخته است
خورشید ز چلچراغت آویخته است
بیش از همه جا در حرمت مسکین است
زیرا که کرم روی کرم ریخته است
(سيد رضا مؤيد خراساني)
با تشكر فراوان از سرور گرامي جناب آقاي"محمد محبي"
يا ضامن آهو
چشم تو نوازشگر و مِهر افروز است
در عمق نگاه تو غمي جانسوز است
يك روز به دستِ تو نگاهش را دوخت
زيبايي چشم آهو از آن روز است
(محمدجواد غفور زاده"شفق")
با تشكر فراوان از سرور گرامي جناب آقاي"محمد محبي"
يا امام رضا(ع)
مگذار مرا در اين هياهو آقا
تنها و غريب و سر به زانو آقا
اي كاش ضمانت دلم را بكني
تكرار قشنگ بچه آهو آقا
(شاعرش را نميشناسم)
با تشكر فراوان از برادر عزيزم جناب آقاي"امير بزازي"
يا امام رضا(ع)
گفتم رضا و كاسه ي دستم فقير شد
مثل هميشه دست تو دستِ بگير شد
گفتم رضا و مثل كبوتر دلم پريد
با زائران خسته ي تو هم مسير شد
با اشتياق قصد زيارت نمودم و
هر وقت آمدم حرمت زود سير شد
چيزي نمانده بود كه پَر در بياورم
وقتي كه آب و دانه نصيب حقير شد
رازي ست بين بندگي ما و زلف تو
بنده كسي ست كه بر سر زلفت اسير شد
آهو پَرش كه بر پَر ِ عطر شما گرفت
از آن به بعد صاحبِ مُشك و عبير شد
آري تويي همان كه به يك گوشه چشم تو
شير ِ درون پرده مُبَدَل به شير شد
آري تويي همان كه به ابن شبيب گفت
آري تويي همان كه سر ِ روضه پير شد
ايرانيان طوس كجا؟ كربلا كجا؟
جسم شما كفن ، تن ِ جدت حصير شد
آقا ز شعر مدح نه هنگام روضه ات
آقا ببخش شاعرتان ناگزير شد
ميخواستم امام رضايي كني مرا
با دست خويش كرب و بلايي كني مرا
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا امام رضا(ع)
در ازدحام حرم هركسي به تنهايي
گرفته دست دعا را به سوي آنجايي
كه جلوه كرده در آن جلوه اي مسيحايي
همان حريم قشنگي كه هست رويايي
خلاصه گشته در آن انتهاي زيبايي
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب......
يا امام رضا(ع)
در هوای شما رها هستم
از صـفای تو باصفا هستم
با توام از همه جدا هستم
بـنـده درگـه خــدا هستم
پادشاهم ولی گدا هستم
سـائــل درگه رضا هستم
روز میلاد توست شمس وشموس
الـسـلام ای امــام خـطـه طــوس
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا امام رضا(ع)
آمدم ای شاه، پناهم بده
خط امانی ز گناهم بده
ای حَرمَت ملجأ درماندگان
دور مران از در و، راهم بده
ای گل بی خار گلستان عشق
قرب مکانی چو گیاهم بده
لایق وصل تو که من نیستم
اِذن به یک لحظه نگاهم بده
ای که حَریمت به مَثَل کهرباست
شوق و سبک خیزی کاهم بده
تا که ز عشق تو گدازم چو شمع
گرمی جان سوز به آهم بده
لشگر شیطان به کمین من است
بی کسم ای، شاه پناهم بده
از صف مژگان نگهی کن به من
با نظری، یار و سپاهم بده
در شب اول که به قبرم نهند
نور بدان شام سیاهم بده
ای که عطا بخش همه عالمی
جمله ی حاجات مرا هم بده
(حبيب چايچيان"حسان")
برگرفته از وبلاگ وزين "حسينيه"
يا امام رضا(ع)
من ندیدم که کریمی به کرم فکر کند
به چه مقدار به زائر بدهم فکر کند
از شما خواستن عشق است، ضرر خواهد کرد
هر که در وقت گدایی به رقم فکر کند
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا امام رضا(ع)
آن حریمی که در آن دلها کبوتر می شود
پر زدن تا محضر زهرا میسر می شود
عشوه معشوق و ابراز نیاز عاشقان
به وصال عاشق و معشوق منجر می شود
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا امام رضا(ع)
آن خالقي که بر تن بي روح جان دهد
مهر تو رايگان به دل خاکيان دهد
شخص کريم، جودِ بلاشرط مي کند
آري خدا هر آنچه دهد رايگان دهد
هر نعمتي که داد خدا، بي سوال داد
وصل تو را که خواسته ام بي گمان دهد
از خلقت تو خواست خداوند لامکان
ما را کنار رحمت عامش مکان دهد
گر جان دهم به يک نگهت سود با من است
کالاي خويش را که بدين حد گران دهد؟
بي امتحان مرا به غلامي قبول کن
رسوا شوم اگر دل من امتحان دهد
دارم اميد لطف تو گيرد چو دست من
دامان پر ز گرد گناهم تکان دهد
می خواست گر خدای که نبخشد گناه ما
ما را چرا امام چنين مهربان دهد؟
آن پرچمي که بر سر بام حريم توست
راه بهشت را به محبان نشان دهد
قلب"حسان" به ياد تو از غصه فارغ است
در انتظار اين که به پاي تو جان دهد
روز جزا که در صف قرآن و عترتيم
ما را امام ثامن ضامن امان دهد
(حبيب چايچيان"حسان")
با تشكر فراوان از برادر بزرگوارم جناب آقاي"محمد قديمي"
يا امام رضا (ع)
زلفِ دلدار الهی که پریشان نشود
هیچ غم باعث آزار عزیزان نشود
آن دو چشمی که بُوَد قبله ي زوار دلم
من دعایم همه این است که گریان نشود
گفته بودم که معشوق فراوان شده است
گفته بودی که مثل تو پریشان نشود
خاک بوسان درت جمله طلا خیزانند
نوکری نیست در این خانه که سلطان نشود
کیست تا درک کند شان و مقاماتت را
مور ِکوی تو خودش خواست سلیمان نشود
ردِ پاهایِ تو دریا شده چشمه چشمه
بی جهت هجر تو منجر به بیابان نشود
هر که افتاده به راه تو عزیزش کردی
هر که دل داد به تو بی سر و سامان نشود
لذتِ عمر فقط یاد شما زیستن است
آنکه با یاد شما بود پشیمان نشود
ضامن خوب گدایان به بر ِ یار امروز
جز جگر گوشه ي سلطان خراسان نشود
کاظمینش به خدا وه چه شمیمی دارد
نوکر آن است که ارباب کریمی دارد
(محمد سهرابي)
با تشكر فراوان از سرور گرامي جناب آقاي"صادق طاهري"
يا ضامن آهو
شب زنده دار ِحلقه ي گيسو نميشود
هركس كه خَم به آن خَم ابرو نميشود
تا از خودت سفر نكني كِي مسافري؟؟؟
هركس پريد و رفت پرستو نميشود
بر خاك آستانِ علي هركه سر نهاد
راضي به خواب روي پَر ِ قو نميشود
بيخود اسير ِ هر كس و ناكس نشو بدان
هر ضامني كه ضامن آهو نميشود
(محسن عرب خالقي)
يا امام رضا (ع)
تا ملائک همه پر را حرکت میدادند
دور تو قرص قمر را حرکت میدادند
به طواف تو زمین بار دگر می چرخید
چون که خدام تو در را حرکت میدادند
پرچم و گنبد و گلدسته برای زوار
به خوش آمد همه سر را حرکت میدادند
صبح خدام تو بودند که با جاروشان
از کف صحن سحر را حرکت میدادند
مقصد اصلیشان پنجره فولاد تو بود
کودکانی که پدر را حرکت میدادند
********
نمره ي صندلی ام باز در آمد ، هشت است
ساعت رفتن من نیز به مشهد ، هشت است
همه جا مضربی از هشت و به تخت اعداد
آنکه امروز نشسته است به مسند هشت است
بین ما مردم ایران نود و نه درصد
عدد حاجتمان پنج نباشد ، هشت است
کربلایی ست دلم در وسط مشهد تو
کسر بر نُه شود هفتاد و دو درصد ، هشت است
علی و فاطمه را هشت عدد حرف بس است
حاصل ضرب دو تا اسم محمد ، هشت است
عدد چهار همان پرچم سبز حرمت
یازده شکل دو گلدسته و گنبد ، هشت است
هفتِ بی تاب ترینت لب پایین من است
گر برویش لب بالایی مرقد ، هشت است
هشتمین بیت رسیده است که تاکید کنم
بهترین ساعت پرواز به مشهد ، هشت است
(مهدي رحيمي)
يا امام رضا (ع)
باز هم دربدر شب شدم ای نور سلام
باز هم زائرتان نیستم از دور سلام
با زبانی که به ذکرت شده مامور سلام
به سلیمان برسد از طرف مور سلام
کاش سمت حرمت باز شود پنجره ها
باز از دوریت افتاده به کارم گره ها
ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....
يا امام رضا(ع)
شام تنهایی من نور خدا میخواهد
شب تاریک ، مهِ فاطمه را می خواهد
من غریب و تو غریبی به غریبيت قسم
خانه ی غربتم ای دوست رضا می خواهد
وقت مُردن ز عمل دست همه کوتاه است
مُحتَضر از کرم یار عطا می خواهد
سنگ سلمانی مارا مکن ای دوست طلا
که دلِ تنگ من ایوان طلا می خواهد
بَرْزَخَم بی گل ِ رویِ تو چو دوزخ گردد
با تو این خانه بهشت است که را می خواهد
تو که سلطانی و ازسلطنتت کم نشود
گوشه ی چشمی ازآن شاه گدا می خواهد
ای قدمگاه تو پلک نگه منتظران
این قدمگاه قدم های ترا می خواهد
مَحرمم کن به حرم ای حرمت کعبه ی دل
این دل خسته زتو کرب و بلا می خواهد
(محمود ژولیده)
باتشكر از برادر بزرگوارم جناب آقاي"حامد جولازاده"
يا امام رضا(ع)
گفتم به دل كه بَهر ِ گدايي كجا روم؟
گفتا برو به طوس بگو يا اباالجواد
(شاعرش را نميشناسم)
با تشكر فراوان از سرور گرامي جناب آقاي"محمد محبي"
(ابد والله يازهرا ما ننسا حسينا)